mutsuzken hissedilenler

benim o an hissettiğim tek şey; uyuşukluk. böyle sanki tüm bedenim uyuşmuş, morfin yemiş gibi oluyorum.

ereksiyon.

Bombok

sürekli uyku hâli, neden yaşıyorum ki sorgulayışı

sürekli düşunmekten kafayi yemek hissine kapilmak.ve boyle olmasin diyee saatlerce uyumakk

bir hüzün havası

gecenin uzun olduğu gerçeği

(bkz: mutsuzluk) mutluluk hissedecek halimiz yok aq. (bkz: başlık açmak için başlık açmak)

tamemen kendi içine çekilmek ve olanları sorgulayıp bi defa daha mutsuz olmak

sol yanına bir kibrit çakılır. yanar ha yanar yanar. bir an önce sönsede rahat etsem dersiniz. tam söndü sönecek dersiniz tekrar harlanır...

çok mutsuzum şu günler de ama çaktırmamak için sadece tribünlere oynuyorum yeter artık düzelsin her şey...

aklıma sürekli hatalarım gelir yüzüm ekşi yemiş bi hal alır.dışardan biri bakınca deli falan sanıyordur

mutlu olmadığın

hızlı hızlı çekirdek yerken bir tanesi acı gelir ya he işte öyle hissediyorum

hiçbi işe yaramadığımı ve kimsenin beni sevmediğini hissediyorum.

yuzme havuzunun en sig tarafinda boguluyormusum gibi hissediyorum

midem biraz değişik oluyor sanki kusmak istiyorum ama kusarsam daha kötü olacak gibi

bir daha o düştüğüm kuyudan çıkamayacakmış gibi bir umutsuzluk kaplıyor içimi.

mutsuzsam ve bu mutsuzluğumu hiç kimse gideremeyecekse mutluymuş gibi davranmaya başlıyorum. biliyorum ki bi çözüm yok o yüzden çevremdekileri de derdimle boğmayayım

bir anda ortalıktan kaybolsam kimse yokluğumu hissetmicekmiş gibi

mutluyken olanlarin tam tersi (arada böyle zekiliklerim vardır)

kalabalık isem yalnız,yalnız isem kalabalık olmayı istemektir.

tam olarak göğüs daralmasıdır hatta o kadar daralarki kaburgaların tek tek akciğerlerine saplanıyo gibi olur.

yüz kaslarının yer çekimini kanıtlar biçimde duruşu

yok olup gitme isteği

şuanki hissim sabahtan beri evren benim sinir krizi geçirip patlamam üstüne kurulmuş gibiydi ve sonunda bir şeye sinirlenip ağladım bari uyuyayım da mutsuzluğumu unutayım dedim reflüm uyutmuyor

bilmiyorum ama içimde bir karamsarlık var. mesela sebepsizce sorgular oluyorum kendimi, yaşadığım birkaç şeyi. çok mu iyi davranıyorum bundan mı yüz bulup ağzıma sıçma hakkına sahip oluyorlar. beni uzebilecek kapasitede bile değil dediklerim ruhumu kırdı attı sanki. biraz daha hissizlestim yine. kendine gelmek eylemi bende son buldu sanki. bir daha hiç aynı kişi olamayacağım biliyorum

bazen kendimi tırnak makasının küçük zinciri gibi hissetmiyor değilim

limitsiz bir şekilde alkol alma isteği

ölsem mi acaba diye düşünmek

mutsuz hissederim

neden yaşıyorum hissi kaplıyor her yanımı metrobüs dolusu insan kalabalığının içinde çaresiz hissediyorum bu şehir boğuyor beni insanlar ah bu sevgisiz insanlar öldürüyor beni bulamıyorum sözlük bulamıyorum yaşamak için bir neden milyonlarca insandan ne farkım var niye nefes alıyorum niye bu hayattayım bitmiyor sorgularım ağlayamıyorum da sağlam bir dayak yesem kendime gelecekmişim gibi lanet gururum yerle yeksan olsa deliliğe ramak kalsa sanki düzelecek her şey o zaman çekip gitmek için gereken cesareti bulacakmışım gibi

mutsuzken mutsuz hissederim olum kafayımı yediniz nasıl hissedicem başka

mutsuzluk

i̇ntihar

daralma bunalma akabinde kendini kesme isteği

hissizlik

hayatın anlamsızlığı

bakın mutsuzluktan kaç gündür sözlüğe tek kelime yazamıyorum, biride bu kız nereye gitti dememiş, insan üzülüyor

soluk boruma birşey sıkışmış gibi hissederim hep

i̇cim sıkılıyor enerjim yok burnum sızlıyor

halsiz hissederim, tembel hissederim, yaşama sevincimi kaybetmiş gibi hissederim. günlerse uyusam uykumu alamayacakmış gibi, hiç uyumasam yeterince uyanık kalamayacakmış gibi hissederim

boşluk o mutsuzluğunu paylaşabildiğin sadece koca bi boşluk

senin şu an hissettiğindir.

bıçak darbesi

mutsuzken nötrüm o an sadece mutsuzluğuma odaklanirım

boşlukta hissedersin aynı zamanda göğüs kafesinin tam ortasında bir ağırlık vardır. sessizleşirsin. normalde susmayan sen sessiz bir şekilde çevrendekileri gözlemlersin. belki senin gibi mutsuz olanı vardı hatta senden daha mutsuzu. belki de mutluluktan yere göre sığmayanı. bu gözlemler kafanı dağıtır. silkelenir ve az da olsa kendine, normale dönersin.

hep uyumak isterim uyumak ve belki rüya görmek benim bu hayattan birkaç saatliğine kaçış biletim

ayak serçe parmağını sehpaya çarpmış gibi. canın çok yanar acı çekersin ama elbet geçeceğini bilirsin.

şu an ben bu. aglasan değmez , gülsen gülünecek neden mi bıraktılar. güzelim havalarda hayatımı bok ettiğime de ayrı yanıyorum